کار تو لطف و رأفت و عفو و محبّت است

کار تو لطف و رأفت و عفو و محبّت است

حتی اگر عذاب کنی باز رحمت است 

تو آن‌ همه عنایت و من این همه‌ گناه

اقرار می‌کنم که خلاف مروّت است 

با آنکه وهم‌ها به جلالت نمی‌رسند

کارت همیشه با من مسکین رفاقت است 

با آنکه هست نامه ی اعمال من سیاه

بر درگه تو آبرویَم اشک خجلت است 

از بس که ناز عبد گنهکار می‌کشی

انگار می‌کند که نیازت به طاعت است 

یک عمر با تو بودم و نشناختم تو را

این عمر نیست غفلت و اندوه و حسرت است 

با این همه گناه عزیزم نموده‌ای

بر خاک بندگیت مرا روی ذلت است 

شکر خدا که با همه آلوده دامنی 

دست و دلم به دامن قرآن و عترت است 

ثبت است در جریده ی اعمالم این حدیث

یک «یا علی» فشرده ی صد سال طاعت است 

«میثم» ز دوستی علی دست بر مدار

زیرا تمام دین الهی محبت است