نیست جز پاکی دامن گنهم چون مه مصر
کو عزیزی که برون آورد از بند مرا؟
(صائب تبریزی)
پیرِ مُغان
تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود *** سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود
گفته بودم که به دریا بزنم دل اما
کو دلی تا که به دریا بزنم یا نزنم؟
(قیصر امین پور)
کو دلی تا که به دریا بزنم یا نزنم؟
(قیصر امین پور)
تو خواهی آستین افشان و خواهی روی درهم کش
مگس جایی نخواهد رفت از دکان حلوایی
(سعدی شیرازی)
کی سبکباری ز همراهان کند غافل مرا؟
بار هر کس بر زمین ماند، بود بر دل مرا
(صائب تبریزی)
ما را بر آستان تو بس حق خدمت است
ای خواجه باز بین به ترحم غلام را
(حافظ شیرازی)
ای خواجه باز بین به ترحم غلام را
(حافظ شیرازی)
تنها وسیله ای که نخش هم شفاعت است
چادر نماز مادر ارباب های ماست
(روح الله بیطرفان)
با خیال تو به سر بردن اگر هست گناه
باخبر باش که من غرق گناهم هر شب